जाजरकोट, ९ असार ।
जाजरकोट नायकवाडा ६ तोलखानाकी पवित्रा सिंह दिनहुँ गिट्टी कुटन ब्यस्त हुन्छिन् । गिट्टी कुट्नु रहर नभई उनको बाध्यता हो । गिट्टी कुट्दा कुट्दा उनको हातमा ठेला बसेका छन् ।
जीन्दगी राम्रैसँग चलिरहेको थियो । २ छोरा १ छोरी र श्रीमान् सानो परिवार थियो । श्रीमान् विर्खबहादुर सिंहले मजदुरी गरेर भएपनि परिवार राम्रैसँग पालेका थिए । पवित्रालाई कुनै कुराको पिरलो थिएन जव विवाह गरेको ७ वर्ष नपुग्दै २७ वर्षको जवानीमा पतिको जन्डिस विग्रिएर ज्यान गयो, त्यतिवेला देखि पवित्राको
दुःखका दिन शुरु भए ।
छोराछोरी साना थिए, श्रीमानको काल भयो अनि लालनपालनको जिम्मेवारी सवै मेरै काँधमा आयो, पवित्राले भनिन् । उनले भनिन्, ‘जसरी पनि छोराछोरीलाई पढाउँछु भनेर सदरमुकाम खलंगा आँए । ऋणसाहु गरेर सानो होटल खोले होटल पनि राम्रोसँग चलेन सवैले उधारो खाएर पैसा दिएनन् ।
होटल छोडेपछि छोडेर पवित्रा अहिले गिट्टी कुट्न थालेकी छन् । उनले भनिन्, ‘गिट्टी कुटेरै भएपनि तीनै जना बच्चाहरुलाई जेनतेन पढाउने र छाक टार्ने गरिरहेकी थिए ।’ मेरो दुःख देखेर नेपाल महिला संघ जाजरकोटकी अध्यक्ष तथा नेपाली काँग्रेस महासमिति सदस्य मैना कार्की रावलले गत वर्ष छोरी प्रतिमालाई काठमाडौँ लगेर पढाउने व्यवस्था मिलाई दिएको पवित्राले बताइन् ।
कान्छो छोरा भैरव सिंहलाई हालै राप्रपा नेपाल की केन्द्रिय सदस्य तथा समाजसेवी अन्जना शाह रावलले पढाइ दिने भनेर काठमाडौँ लगिदिएपछि पवित्रालाई अहिले अलि हल्का भएको छ । उनले जेठो छोरा जाजरकोट सदरमुकामकै त्रिभुवन उच्च माविमा ९ कक्षामा पढ्ने गरेको बताइन् । श्रीमान्को उपचारमै भएको धनसम्पत्ति सकिएपछि सम्पत्तिको नाममा नायकवाडामा अलिकति पाखो जग्गा मात्र रहेको उनले बताइन् ।
श्रीमान्को मृत्यु भएको अहिले ८ वर्ष पुग्यो म फर्केर घर गएकी छैन, उनले भनिन्, गिट्टी कुटेरै भएपनि छोराछोरीले सक्नेसम्म पढाउँछु तर कसैसँग माग्दैन । आफ्नो दुःख देखेर छोराछोरीलाई पढाउन सहयोग गर्ने मैना र अन्जनालाई उनले हृदय देखि धन्यवाद दिइन् । उनले भनिन्, ‘मेरो दुःख उहाँहरुले देख्नु भो उहाँहरुलाई भगवानले अझै राम्रो ठाँउमा पुर्याउन् ।’
प्रकाशित मिति: ९ असार २०७३, बिहीबार १५:४१